திருச்சபைக்குள் சீர்த்திருத்தம் – சுவி.பாபு T தாமஸ்!

என் கடிந்துகொள்ளுதலுக்குத் திரும்புங்கள்; இதோ, என் ஆவியை உங்களுக்கு அருளுவேன், என் வார்த்தைகளை உங்களுக்குத் தெரிவிப்பேன். நீதிமொழிகள் : 1 : 23.

போதகர் மார்ட்டின் லூதர் அவர்கள் 1517 அக்டோபர் 31 ஆம் நாள் திருச்சபை கதவில் 95 குறிப்புக்கள் அடங்கிய சீர்த்திருத்த கருத்துக்களை ஆணியால் அறைந்து நெற்றிப்பொட்டில் அடித்ததுப் போல் தெரிவித்திருந்தார். இந்தக் கருத்தின் அடிப்படையில் உருவானது தான் நமது ப்ரோடேஸ்டெண்ட் மற்றும் பிற மெயின் லைன் திருச்சபைகள் என்பது வரலாறு. இன்று வரை சுமார் 505 வருட இடைவெளியில் ஏராளமான காரியங்கள் திருச்சபைக்குள் நடந்து விட்டது. பல கோடி ரூபாயில் திருச்சபை கட்டிடங்கள் பரவலாக எல்லாப் பகுதிகளிலும் எழும்பிவிட்டது. இன்றைய சூழலில் ஒரு திருச்சபையை minimum budget ல் கட்டவேண்டும் என்றால் கூட ஒரு எழுபது என்பது இலட்சங்கள் தேவை. அப்படி கட்டினால் தான் கவுரவம் என்று கிராமப்புற மக்களே சொல்லுகிறார்கள் என்றால் பார்த்துக்கொள்ளுங்களேன். கட்டிடங்களை பெரிய பட்ஜெட்டில் கட்டுவதில் என்ன தவறிருக்க முடியும். காலத்திற்க்கேற்ப மாற்றங்கள் வரவேற்கத்தக்கது தான், இதில் குறை ஏதுமில்லை. எல்லாமும் நன்மைக்குத் தான், தேவையும் தான். ஆனால் நோக்கம் வேறாயிருந்தால் என்ன செய்வது? இது கூட பரவாயில்லை, சபைக்குள் ஆவியில் அனல் வேண்டுமே. இரண்டாயிரம் ஆண்டிற்கு மேல் ஆயிற்றே இயேசு கிறிஸ்து இந்த பூமிக்கு வந்து, அதே வேளையில் இயேசு கிறிஸ்து அவர் சொல்லியப்படி திரும்ப வரும் வேளையும் நெருங்கிவிட்டதே. ஆவிக்குரிய ஜீவியத்தில் முன்னேற்றம் வேண்டுமே அது தான் இங்கே குறை, இது தான் வருத்தமாயிருக்கிறது. நீங்கள் பூமிக்கு உப்பாயிருக்கிறீர்கள்; உப்பானது சாரமற்றுப்போனால், எதினால் சாரமாக்கப்படும்? வெளியே கொட்டப்படுவதற்கும், மனுஷரால் மிதிக்கப்படுவதற்குமே ஒழிய வேறொன்றுக்கும் உதவாது. மத்தேயு : 5 : 13. நாம் தான் உலகத்திற்கு உப்பாகவும் வெளிச்சமாகவும் இருக்கிறோம், ஆனால் அந்த உப்பே சாரமற்று போனால் என்ன செய்வது. நீங்கள் உலகத்துக்கு வெளிச்சமாயிருக்கிறீர்கள்; மலையின்மேல் இருக்கிற பட்டணம் மறைந்திருக்கமாட்டாது. விளக்கைக் கொளுத்தி மரக்காலால் மூடிவைக்காமல், விளக்குத் தண்டின்மேல் வைப்பார்கள்; அப்பொழுது அது வீட்டிலுள்ள யாவருக்கும் வெளிச்சம் கொடுக்கும். இவ்விதமாய், மனுஷர் உங்கள் நற்கிரியைகளைக் கண்டு, பரலோகத்திலிருக்கிற உங்கள் பிதாவை மகிமைப்படுத்தும்படி, உங்கள் வெளிச்சம் அவர்கள் முன்பாகப் பிரகாசிக்கக்கடவது. மத்தேயு : 5 : 14 – 16. ஆகவே, நமக்குள்ளிருந்து நற்கிரியைகள் வெளிப்படவேண்டுமானால் கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் சாரமுள்ளவர்களாக மாறவேண்டும், வாழவேண்டும். இதற்குத் தேவை நம் திருச்சபைகளுக்குள் சீர்த்திருந்த்தம். அன்று மார்டின் லூதர் அவர்கள் திருச்சபைகள் மறுமலர்ச்சி பெற தொண்ணுற்று ஐந்து குறிப்புகளை திருச்சபை கதவில் ஆணியடித்து வெளிப்படுத்தியது போல இன்றைய திருச்சபையிலும் அன்று ஏற்பட்ட மாற்றத்திற்க்கொத்த மாற்றம் தேவை. எனினும் ஒரு ஏழு குறிப்புக்களை இங்கே வெளிப்படுத்தி இருக்கிறோம். இந்த ஏழு நமக்குளும் மற்றும் நம் திருச்சபைக்குளும் இருக்கும் ஐம்பதுக்கும் மேற்ப்பட்ட தேவனுக்கு விரோதமான காரியங்களை அப்புறப்படுத்தும் என்று நம்புவோம். நாமும் தேவனுடைய இராஜ்ஜியத்தை கட்டுகிறவர்களாக மாறுவோம்.

கிறிஸ்தவம் என்றால் என்ன? : கிறிஸ்தவம் இயேசு கிறிஸ்துவின் போதனையில் விளைந்த மார்க்கமாகும். மார்க்கம் என்றால் வழி, இது தேவனை அடையும் ஒரே வழியாகும். ஆகவே தான் கிறிஸ்தவம் மார்க்கம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. அவன் கர்த்தருடைய மார்க்கத்திலே உபதேசிக்கப்பட்டு, யோவான் கொடுத்த ஸ்நானத்தை மாத்திரம் அறிந்தவனாயிருந்து, ஆவியில் அனலுள்ளவனாய்க் கர்த்தருக்கு அடுத்தவைகளைத் திட்டமாய்ப் போதகம் பண்ணிக்கொண்டு வந்தான். அப்போஸ்தலர் : 18 : 25. நான் இந்த மார்க்கத்தாராகிய புருஷரையும் ஸ்திரீகளையும் கட்டி, சிறைச்சாலைகளில் ஒப்புவித்து, மரணபரியந்தம் துன்பப்படுத்தினேன். அப்போஸ்தலர் : 22 : 4. இங்கே இரண்டு சான்று கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது 1. அப்பொல்லோ கர்த்தருடைய மார்க்கத்தில் உபதேசிக்கப்பட்டான் என்றும் 2. பவுல் சவுலாய் இருந்தப்போது கர்த்தருடைய மார்க்கத்தை சேர்ந்தவர்களை துன்பப்படுத்திய காரியம் என்ற குறிப்புக்கள் மூலம் கிறிஸ்தவம் மார்க்கம் என்று பரிசுத்த வேதாகமம் தெளிவாய் வெளிப்படுத்துகிறது. ஆனால் கிறிஸ்தவர்களாகிய நாமோ கிறிஸ்தவம் மதம் என்று நம்பி சாத்தானின் சூழ்ச்சி வலையில் சிக்கி நம் தரிசனத்தை தொலைத்து அலைகிறவர்களாக வாழ்கிறோம். இதற்கு நாம் சொல்லும் காரணம் எல்லோரும் கிறிஸ்தவத்தை மதம் என்று தான் அழைக்கிறார்கள் என்று சொல்லிக்கொண்டு அப்படியே கிறிஸ்தவத்தை பத்தோடு ஒன்றான மதமாக பாவித்து வருகிறோம். இன்னும் சிறப்பாக சொல்லவேண்டுமானால் கிறிஸ்தவத்தை மதமாக பாவிப்பதனால் இங்கிருக்கும் மற்றவர்களின் வழிப்பாட்டு முறைகளை கடைப்பிடிப்பதின் மூலம் கிறிஸ்தவத்தை மதமாகவே மாற்றிவிட்டோம். கிறிஸ்தவர்கள் என்பவர்கள் பிரித்தேடுக்கப்பட்டவர்களின் கூட்டம். உலகம் நம்மை எப்படி வேண்டுமானாலும் அழைக்கலாம் அது அவர்கள் உரிமை. ஆனால் வேதத்தை அறிந்தவர்களாகிய நாம் பரிசுத்த வேதாகமம் எதை நமக்கு வெளிப்படுத்துகிறதோ அதைத் தான் நாம் பின்பற்றவேண்டும். அது தான் முறை, அப்பொழுதான் நாம் சத்தியத்தை அறிந்தவர்கள் என்று விளங்கும். அதே நேரம் இயேசு கிறிஸ்துவானவர் நம் அனைவரையும் மீட்க்க வந்தார் என்ற உண்மை எல்லோருக்கும் வெளிப்படும். ஆக நமக்குள் வரவேண்டிய அடிப்படை மாற்றம் கிறிஸ்தவம் மதம் அல்ல மார்க்கம் என்பதாகும்.

ஒய்வு நாள் : ஒய்வு நாளை தேவன் பரிசுத்தப்படுத்தி அதை விசேஷப்படுத்தி இருக்கிறார். ஓய்வுநாளைப் பரிசுத்தமாய் ஆசரிக்க நினைப்பாயாக. யாத்திராகமம் : 20 : 8. தேவனாகிய கர்த்தர் அவருடைய நாளை நமக்கு கட்டளையாக கொடுத்திருக்கிறார். அது மாத்திரமல்ல நாம் அதை எப்படி ஆசரிக்கவேண்டும் என்று தெளிவுப்படுத்தியும் இருக்கிறார். ஏழாம்நாளோ உன் தேவனாகிய கர்த்தருடைய ஓய்வுநாள்; அதிலே நீயானாலும், உன் குமாரனானாலும், உன் குமாரத்தியானாலும், உன் வேலைக்காரனானாலும், உன் வேலைக்காரியானாலும், உன் மிருகஜீவனானாலும், உன் வாசல்களில் இருக்கிற அந்நியனானாலும், யாதொரு வேலையும் செய்யவேண்டாம். யாத்திராகமம் : 20 : 10. நமது திருச்சபைகளில் இன்றளவும் ஒரு வழக்கம் அமுலில் உண்டு, நமது திருச்சபைகளில் ஒய்வு நாளன்று திருமணங்கள் நடைப்பெறாது என்பது தான் அது. இப்படி ஒரு வழக்கம் இருக்க, அதே நாளில் நிச்சயதார்த்த நிகழ்ச்சி மற்றும் இன்னும் பிற அனைத்து குடும்ப நிகழ்வுகளையும் நடத்துகிறோம். இன்னும் சில சபைகளில் இந்த நிகழ்ச்சிகளில் கலந்துக்கொள்ளவேண்டும் என்பதற்காக ஆராதனை நேரங்களை குறைத்துக்கொண்டு நிகழ்ச்சிகளை நடத்தும் சம்பவங்களும் ஏராளம் உண்டு. ஆனால் தேவனாகிய கர்த்தரோ நாம் ஒய்வு நாளை ஆசரிக்கும் முறையை கண்டிப்போடு நமக்கு கட்டளையிட்டிருக்கிறார். என் பரிசுத்த நாளாகிய ஓய்வுநாளிலே உனக்கு இஷ்டமானதைச் செய்யாதபடி, உன் காலை விலக்கி, உன் வழிகளின்படி நடவாமலும், உனக்கு இஷ்டமானதைச் செய்யாமலும், உன் சொந்தப்பேச்சைப் பேசாமலிருந்து, ஓய்வுநாளை மனமகிழ்ச்சியின் நாளென்றும், கர்த்தருடைய பரிசுத்த நாளை மகிமையுள்ள நாளென்றும் சொல்லி, அதை மகிமையாக எண்ணுவாயானால், ஏசாயா : 58 : 13. இதோடு நில்லாமல் ஒய்வு நாளின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்தும் வண்ணமாக தேவனாகிய கர்த்தர் இந்த ஒய்வு நாளை தமது படைப்போடு இணைத்து நமக்குக் கொடுத்திருக்கிறார். கர்த்தர் ஆறு நாளைக்குள்ளே வானத்தையும் பூமியையும் சமுத்திரத்தையும் அவைகளிலுள்ள எல்லாவற்றையும் உண்டாக்கி, ஏழாம்நாளிலே ஓய்ந்திருந்தார்; ஆகையால், கர்த்தர் ஓய்வு நாளை ஆசீர்வதித்து, அதைப் பரிசுத்தமாக்கினார். யாத்திராகமம் : 20 : 11. மேலும் இந்த ஒய்வு நாள் என்பது தேவனாகிய கர்த்தருக்கும் நமக்கும் அடையாளமாக கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. நான் தங்களைப் பரிசுத்தம்பண்ணுகிற கர்த்தர் என்று அவர்கள் அறியும்படிக்கு, எனக்கும் அவர்களுக்கும் அடையாளமாய் இருப்பதற்கான என் ஓய்வுநாட்களையும் அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டேன். எசேக்கியேல் : 20 : 12. இத்தனை மகத்துவங்கள் நிறைந்த ஒய்வு நாளை நாம் எப்படி ஆசாரிக்கிறோம் என்பது மிக முக்கியமான இரண்டாவது அடிப்படை தேவையான மாற்றமாகும். இதில் விசேஷம் என்னவென்றால், நாம் ஒய்வு நாளை அவர் சொல்லும் ஒழுங்கில் ஆசரிக்கும் பட்சத்தில் நமக்கு எத்தகைய ஆசீர்வாதம் கிடைக்கும் என்பதையும் தேவன் நமக்கு சொல்லியிருக்கிறார். அப்பொழுது கர்த்தரில் மனமகிழ்ச்சியாயிருப்பாய், பூமியின் உயர்ந்த இடங்களில் உன்னை ஏறியிருக்கும்டி பண்ணி, உன் தகப்பனாகிய யாக்கோபுடைய சுதந்தரத்தால் உன்னைப் போஷிப்பேன்; கர்த்தருடைய வாய் இதைச் சொல்லிற்று. ஏசாயா : 58 : 14.

ஞானஸ்தானம் : ஞானஸ்தானம் என்றால் என்ன? ஞானஸ்நானமும் பெயர் வைப்பதும் ஒன்றா? என்ற கேள்வியை கிறிஸ்தவர்களிடம் வைத்தால் அவர்களிடமிருந்து வரும் பதில் தடுமாற்றத்தோடு கூடிய தயக்கமான இல்லை என்ற பதில் தான் பெரும்பாலானோரிடமிருந்து வருகிறது. இதற்குக் காரணம் திருச்சபைகள் கொண்டிருக்கும் ஞானஸ்தானம் குறித்தப் புரிதல் ஆகும். பரிசுத்த வேதாகமம் பெயர் வைப்பதையும், ஞானஸ்தானத்தையும் வேறு வேறு என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கிறது. அதிலும் குறிப்பாக பரிசுத்த வேதாகமத்தில் காணப்படும் பெயர்கள் எல்லாம் காரணப் பெயர்களாக மட்டுமே வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. அந்தப் பெயர்கள் விசுவாசத்தின் பெயரோ அல்லது நம்பிக்கையின் பெயராகவோ வைக்கப்படவில்லை என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது. இதற்கு சில சான்றுகளை நாம் பார்ப்போம். பின்னும் கர்த்தருடைய தூதனானவர் அவளை நோக்கி: நீ கர்ப்பவதியாயிருக்கிறாய், ஒரு குமாரனைப் பெறுவாய்; கர்த்தர் உன் அங்கலாய்ப்பைக் கேட்டபடியினால், அவனுக்கு இஸ்மவேல் என்று பேரிடுவாயாக. ஆதியாகமம் : 16 : 11. இங்கே ஆகாரின் பிள்ளைக்கு இஸ்மவேல் என்ற பெயர் வைக்கப்படவேண்டும் என்று கர்த்தருடைய தூதனானவரால் சொல்லப்பட்டது, காரணம் கர்த்தர் ஆகாரின் அங்கலாப்பை கேட்டார் என்று பரிசுத்த வேதாகமம் நமக்கு தெளிவு படுத்துகிறது. ஆகவே இது காரணப்பெயர், நம்பிக்கையின் பெயரோ அல்லது விசுவாசத்தின் பெயரோ அல்ல என்பதும் தெளிவு. அவ்வாறே தேவனாகிய கர்த்தர் ஆபிரகாமின் பெயரை ஆபிராமிலிருந்து மாற்றினார் என்று பரிசுத்த வேதாகமம் கூறுகிறது. இனி உன் பேர் ஆபிராம் என்னப்படாமல், நான் உன்னைத் திரளான ஜாதிகளுக்குத் தகப்பனாக ஏற்படுத்தினபடியால், உன் பேர் ஆபிரகாம் என்னப்படும். ஆதியாகமம் : 17 : 5. இதுவும் காரணப்பெயர், ஏனெனில் தேவனாகிய கர்த்தர் ஆபிராமை திரளான மக்களுக்கு தகப்பனாக ஏற்படுத்தினதற்கு அடையாளமாக ஆபிரகாம் என்று பெயரிட்டார் என்று பார்க்கிறோம். ஆகவே இதுவும் காரணப்பெயர், நம்பிக்கையின் பெயரோ அல்லது விசுவாசத்தின் பெயரோ அல்ல என்று புரிந்துக்கொள்ளவேண்டும். இப்படி தான் சாமுவேல் தீர்க்கதரிசிக்கும் சாமுவேல் என்றப் பெயர் இடுவதற்கான காரணம் என்று பார்க்கமுடியும். சிலநாள் சென்றபின்பு அன்னாள் கர்ப்பவதியாகி, ஒரு குமாரனைப் பெற்று, கர்த்தரிடத்தில் அவனைக் கேட்டேன் என்று சொல்லி, அவனுக்கு சாமுவேல் என்று பேரிட்டாள். Iசாமுவேல் : 1 : 20.

அப்படியே, இஸ்ரவேலர்கள் பெலிஸ்தர்களுக்கு விரோதமாக யுத்தக்களத்தில் இருந்த சமயம் ஏலியின் மருமகளும் பினெகாசின் மனைவியானவள் நிறைகர்பிணியாயிருந்தாள். அவள் பெலிஸ்தருக்கு முன்பாக இஸ்ரவேலர்கள் முறிந்தோடின சமயத்தில் பிள்ளையை பெற்றெடுத்தப் படியினால் அந்த பிள்ளைக்கு இக்கபோத் என்று பெயரிட்டாள் என்று வேதம் நமக்குச் சொல்லுகிறது. தேவனுடைய பெட்டி பிடிபட்டு, அவளுடைய மாமனும் அவளுடைய புருஷனும் இறந்துபோனபடியினால், அவள்: மகிமை இஸ்ரவேலை விட்டுப் போயிற்று என்று சொல்லி, அந்தப் பிள்ளைக்கு இக்கபோத் என்று பேரிட்டாள். தேவனுடைய பெட்டி பிடிபட்டுப் போனபடியினால், மகிமை இஸ்ரவேலை விட்டு விலகிப்போயிற்று என்றாள். Iசாமுவேல் : 4 : 21 -22. இப்படித் தான் எல்லாப் பெயர்களும் பரிசுத்த வேதாகமத்தில் காரணப்பெயராக குறிப்பிடப்பட்டிருப்பதை ஏராளமாக காணமுடியும். இயேசு கிறிஸ்துவிற்கும் இயேசு என்ற பெயர் காரணப்பெயராக தான் வந்ததாக வேதாகமம் சொல்லுகிறது. அவள் ஒரு குமாரனைப் பெறுவாள், அவருக்கு இயேசு என்று பேரிடுவாயாக; ஏனெனில் அவர் தமது ஜனங்களின் பாவங்களை நீக்கி அவர்களை இரட்சிப்பார் என்றான். மத்தேயு : 1 : 21. யோவான் ஸ்நானகனுக்கு யோவான் என்ற பெயர் எப்படி, யாரால் வந்தது? ஏன் வந்தது என்று பார்க்கும்போது ஒரு சுவாரசியமான காரியத்தையும் நாம் வேதத்தில் பார்க்கமுடியும். யோவானின் பெற்றோர் சகரியாவும் – எலிசபெத் தம்பதியினர் வயது சென்ற முதியவர்களாய் இருந்தார்கள். அவர்களுக்கு பிள்ளையோ இல்லாதிருந்தது. அப்பொழுது தேவ தூதன் சகரியாவின் முன் தோன்றி எலிசபெத் தாயாகும் சேதியையும் அப்பிள்ளைக்கு யோவான் என்று பெயரிடவேண்டும் என்று கூறினான். ஆனால் அவர்கள் உறவினர்களோ அப்பிள்ளைக்கு அதின் தகப்பனாகிய சகரியாவின் பெயரையே வைக்க எத்தனித்தார்கள் என்ற செய்தியை பரிசுத்த வேதாகமத்தின் வாயிலாக அறிய முடிகிறது. தூதன் அவனை நோக்கி: சகரியாவே, பயப்படாதே, உன் வேண்டுதல் கேட்கப்பட்டது; உன் மனைவியாகிய எலிசபெத்து உனக்கு ஒரு குமாரனைப் பெறுவாள், அவனுக்கு யோவான் என்று பேரிடுவாயாக. லூக்கா : 1 : 13. எட்டாம் நாளிலே பிள்ளைக்கு விருத்தசேதனம்பண்ணும்படிக்கு அவர்கள் வந்து, அதின் தகப்பனுடைய நாமத்தின்படி அதற்குச் சகரியா என்று பேரிடப்போனார்கள். அப்பொழுது அதின் தாய்: அப்படியல்ல, அதற்கு யோவான் என்று பேரிடவேண்டும் என்றாள். அதற்கு அவர்கள்: உன் உறவின் முறையாரில் இந்தப் பேருள்ளவன் ஒருவனும் இல்லையே என்று சொல்லி, அதின் தகப்பனை நோக்கி: இதற்கு என்ன பேரிட மனதாயிருக்கிறீர் என்று சைகையினால் கேட்டார்கள். அவன் எழுத்துப் பலகையைக் கேட்டு வாங்கி, இவன் பேர் யோவான் என்று எழுதினான்; எல்லாரும் ஆச்சரியப்பட்டார்கள். லூக்கா : 1 : 59 – 63.

தேவனாகிய கர்த்தர் யோவான் ஸ்நானகனுக்கு யோவான் என்று பெயரிடச் சொல்லுகிறார் ஆனால் அந்த குழந்தையின் உறவுகளோ அவனுக்கு சகரியா என்று பெயரிட முற்பட்ட போது அக்குழந்தையின் பெற்றோர் உறுதியாய் நின்று குழந்தைக்கு யோவான் என்று பெயரிட்டார்கள் என்று பார்க்கிறோம். இது மாத்திரமல்ல வேறொரு சுவாரசியமும் இந்த பெயர் காரணத்திற்குள் ஒளிந்திருப்பதை பரிசுத்த வேதாகமம் வெளிச்சம் போட்டு காட்டுவதை காணமுடியும். யோவான் என்பதற்கு, உனக்குச் சந்தோஷமும் மகிழ்ச்சியும் உண்டாகும், அவன் பிறப்பினிமித்தம் அநேகர் சந்தோஷப்படுவார்கள். லூக்கா : 1: 14. யோவான் என்பதற்கு மகிழ்ச்சி, சந்தோஷம் என்று பொருள் படும்படி பெயர் வைத்தார்கள் என்று பார்க்கிறோம். அப்படியானால் எந்த சந்தோஷத்தை குறிப்பதற்கு அப்பெயர் சூட்டப்பட்டது என்றால், இயேசு கிறிஸ்துவின் பிறப்பின் மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்துவதற்காக அப்பெயர் வைக்கப்பட்டதாக பரிசுத்த வேதாகமம் கூறுகிறது. தேவதூதன் அவர்களை நோக்கி: பயப்படாதிருங்கள்; இதோ, எல்லா ஜனத்துக்கும் மிகுந்த சந்தோஷத்தை உண்டாக்கும் நற்செய்தியை உங்களுக்கு அறிவிக்கிறேன். இன்று கர்த்தராகிய கிறிஸ்து என்னும் இரட்சகர் உங்களுக்குத் தாவீதின் ஊரிலே பிறந்திருக்கிறார். பிள்ளையைத் துணிகளில் சுற்றி, முன்னணையிலே கிடத்தியிருக்கக் காண்பீர்கள்; இதுவே உங்களுக்கு அடையாளம் என்றான். அந்தக்ஷணமே பரமசேனையின் திரள் அந்தத் தூதனுடனே தோன்றி: உன்னதத்திலிருக்கிற தேவனுக்கு மகிமையும், பூமியிலே சமாதானமும், மனுஷர்மேல் பிரியமும் உண்டாவதாக என்று சொல்லி, தேவனைத் துதித்தார்கள். லூக்கா : 2 : 10 – 14. இதிலிருந்து நாம் ஒன்றை தெளிவுப் படுத்திக்கொள்ளலாம், அதாவது பெயர் வைப்பதும் ஞானஸ்தானமும் ஒன்றல்ல, அவ்விரண்டும் வேறு வேறு. பெயர் வைப்பதென்பது காரணத்தின் அடிப்படையினாலானதே ஒழிய விசுவாசத்தின் அல்லது நம்பிக்கையின் அடிப்படையினாலானது அல்ல. குறிப்பாக நமது சமூகத்தில் வழக்கத்தில் இருப்பது போல, மேரி என்றால் கிறிஸ்தவ பெண் என்றோ, மாரியம்மா என்றால் இந்து பெண் என்றோ, மிரியம் என்றால் இஸ்லாமிய பெண் என்றோ ஒருவரின் பெயரை வைத்து அவர் இன்னார் என்று கொள்ளும் வழக்கம் பரிசுத்த வேதாகமத்தில் இல்லை. இந்த வழக்கத்தை வேதம் நமக்கு போதிக்கவுமில்லை என்பதை நாம் புரிந்துக்கொள்ளவேண்டும். அப்படியானால் நமது பழக்கத்தில் இருக்கும் வழக்கம் என்பது மனிதனால் உண்டானது. அது புறஜாதிகளைப்பார்க்கிலும் என் நியாயங்களையும், தன்னைச் சுற்றிலும் இருக்கிற தேசங்களைப்பார்க்கிலும் என் கட்டளைகளையும் அக்கிரமமாக மாற்றிப்போட்டது; அவர்கள் என் நியாயங்களை வெறுத்து, என் கட்டளைகளில் நடவாமற்போனார்கள். எசேக்கியேல் : 5 : 6.

ஞானஸ்நானம் என்றால் என்ன? பலியை அல்ல இரக்கத்தையும், தகனபலிகளைப்பார்க்கிலும் தேவனை அறிகிற அறிவையும், விரும்புகிறேன். ஓசியா : 6 : 6. உலகப் பிரகாரமாக நாம் பட்டங்களை எப்போது பெறுகிறோம். பள்ளிப்படிப்பு, கல்லூரிப் படிப்பு, கல்லூரி மேற்படிப்பு என்று கல்வி கற்று, தேர்ச்சி பெற்று பெறுவது பட்டம். அது போல் தேவனை அறிகிற அறிவைப் பெற்று பெறுவது ஞானஸ்நானம். இந்த ஞானஸ்தானம் தான் நமக்கு பரிசுத்தாவியை பெறுவதற்கு வழி வகுக்கிறது. ஆகவே தான் இயேசு கிறிஸ்து ஞானஸ்தானம் பெற்று கரை ஏறின உடனே பரிசுத்தாவியானவர் புறாவைப் போல் அவர் மேல் இறங்கி “இவர் என்னுடைய நேசக்குமாரன்” என்றார். ஜனங்களெல்லாரும் ஞானஸ்நானம் பெற்றபோது, இயேசுவும் ஞானஸ்நானம் பெற்று, ஜெபம்பண்ணுகையில், வானம் திறக்கப்பட்டது; பரிசுத்த ஆவியானவர் ரூபங்கொண்டு புறாவைப்போல அவர்மேல் இறங்கினார். வானத்திலிருந்து ஒரு சத்தமும் உண்டாகி: நீர் என்னுடைய நேசகுமாரன், உம்மில் பிரியமாயிருக்கிறேன் என்று உரைத்தது. அப்பொழுது இயேசு ஏறக்குறைய முப்பது வயதுள்ளவரானார். அவர் யோசேப்பின் குமாரனென்று எண்ணப்பட்டார். அந்த யோசேப்பு ஏலியின் குமாரன்; லூக்கா : 3 : 21 – 23. பரிசுத்தாவியை பெற்றவர்கள் தான் நீதிமான்களாகவும் ஞானவான்களாகவும் கருத்தப்படுகிறார்கள் என்று வேதம் நமக்கு சொல்லுகிறது. அவர்களை தான் தேவன் காப்பாற்றுகிறார் மற்றும் அவர்கள் மீது நோக்கமாக இருக்கிறார். கர்த்தருடைய கண்கள் நீதிமான்கள்மேல் நோக்கமாயிருக்கிறது; அவருடைய செவிகள் அவர்கள் கூப்பிடுதலுக்குத் திறந்திருக்கிறது. நீதிமான்கள் கூப்பிடும் போது கர்த்தர் கேட்டு, அவர்களை அவர்களுடைய எல்லா உபத்திரவங்களுக்கும் நீங்கலாக்கிவிடுகிறார். சங்கீதம் : 34 : 15, 17.

கர்த்தரிடத்தில் நமது விசுவாசம் / நம்பிக்கை : கர்த்தரிடத்தில் நமது நம்பிக்கை அல்லது விசுவாசம் எப்படிப்பட்டதாய் இருக்கிறது. அதின் ஆழம் என்ன? என்று கேட்டால் நாம் என்ன சொல்லுவோம். இயேசு அவனை நோக்கி: உன் தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் உன் முழு இருதயத்தோடும், உன் முழு ஆத்துமாவோடும் உன் முழு மனதோடும் அன்புகூருவாயாக; மத்தேயு : 22 : 37. அதே நேரத்தில், அதற்கு இயேசு: தோமாவே, நீ என்னைக் கண்டதினாலே விசுவாசித்தாய், காணாதிருந்தும் விசுவாசிக்கிறவர்கள் பாக்கியவான்கள் என்றார். யோவான் : 20 : 29. ஆகவே மேற்கூரிய இரண்டு வசனங்களின் சாராம்சம் தான் நமது விசுவாசத்தின் அடிப்படையாக இருக்கவேண்டும். எனவே, ஒரு உதாரணத்தின் மூலமாக நாம் கர்த்தரிடத்தில் கொண்டுள்ள விசுவாசத்தின் ஆழத்தை அறிந்துக்கொள்ளலாம். கடைத்தெருவில் நாம் அனைவரும் கழை கூத்தாடிகளை பார்த்திருப்போம். இவர்கள் நமக்கு தெருவில் பல சாகசங்களை செய்து காண்பிப்பார்கள். அப்படிப்பட்ட சாகசங்களில் ஒன்று தான் முக்கோண வடிவில் கொம்பை நட்டு இரண்டு முனைகளுக்கு நடுவே கம்பி கட்டி ஒரு முனையிலிருந்து மறு முனைக்கு கம்பி மேல் நடந்து சாகசம் புரிவதை நாம் அனைவரும் பார்த்திருப்போம். அந்த சாகசம் செய்யும் நபர் கையில் ஒரு கம்பையோ அல்லது வெறும் கைகளாலோ தன்னை சமன் செய்துக்கொண்டு கம்பியின் மேல் ஒரு முனையில் இருந்து மறு முனை வரை நடந்து காட்டுவார். அதே போல தன் கண்களை இறுக கட்டிக்கொண்டு ஒருமுறை நடந்துக் காட்டுவார். அடுத்து கண்களை இறுக கட்டியவாறே தன் தோளின் மேல் தன்னுடைய பிள்ளையையோ அல்லது தன் வளர்ப்பு பிராணியையோ சுமந்துக்கொண்டு நடந்துக் காட்டுவார். இப்படி தன் திறமையை வெளிப்படுத்திய பின் கீழே இறங்கி சுற்றி கூடி இருக்கும் பொது ஜனங்களை பார்த்து, உங்கள் குழந்தையை கொடுங்கள் கம்பியின் நடந்து காட்டுகிறேன் என்று சொல்லுவார். அப்பொழுது நாம் நம் பிள்ளையை அந்த நபரிடம் கொடுப்போமா? நிச்சயம் கொடுக்க மாட்டோம், கரணம் தப்பினால் மரணம், என்று நினைத்து நாம் அந்த நபரிடம் நம் பிள்ளையை கொடுக்க மாட்டோம் என்பது உண்மை தான். ஆனால் இந்த நம்பிக்கை தான் நாம் இயேசு கிறிஸ்துவின் மீது கொண்டிருக்கும் நம்பிக்கையின் அளவு. அவர் சர்வ வல்லவர், ராஜாதி ராஜா, அவரால் ஆகாதது ஒன்றுமில்லை, எல்லாம் அவரால் கூடும். அவரை நம்பினவர்களை அவர் ஒருபோது கைவிட்டதில்லை என்று எல்லாம் தெரிந்திருந்தும் நம் சுய பரிசோதனை என்று வரும் பொது நாம் தோல்வியையே தழுவுவோம். ஆனால் தானியேல் அப்படியல்ல, ஒரு இரவை சிங்கங்களின் கெபியில் கழித்தான் காரணம், அது தானியேல் கர்த்தர் மீது கொண்ட நம்பிக்கை. சிங்கங்கள் என்னைச் சேதப்படுத்தாதபடிக்கு தேவன் தம்முடைய தூதனை அனுப்பி, அவைகளின் வாயைக் கட்டிப்போட்டார்; அதேனென்றால் அவருக்கு முன்பாக நான் குற்றமற்றவனாய்க் காணப்பட்டேன்; ராஜாவாகிய உமக்கு முன்பாகவும் நான் நீதிகேடு செய்ததில்லை என்றான். தானியேல் : 6 : 22. இந்த நம்பிக்கை தானியேலுக்கு கெபிக்குள் போடுவதற்கு முன்பே இருந்தப்படியினால் எந்த எதிர்ப்பும் தெரிவிக்காமல் சென்றான். அது மாத்திரமல்ல, தானியேல் இந்த நம்பிக்கையை ராஜாவாகிய தரியுவுக்கும் ஏற்படுத்தி இருந்தான் என்பது தான் வியப்பு. அப்பொழுது ராஜா கட்டளையிட, அவர்கள் தானியேலைக் கொண்டுவந்து, அவனைச் சிங்கங்களின் கெபியிலே போட்டார்கள்; ராஜா தானியேலை நோக்கி: நீ இடைவிடாமல் ஆராதிக்கிற உன் தேவன் உன்னைத் தப்புவிப்பார் என்றான். தானியேல் : 6 : 16அனனியா, மீஷாவேல், அசரியா என்பவர்களும் நேபுகாத்நேச்சார் என்னும் பாபிலோனிய மன்னனை எதிர்த்து எரிகிற அக்கினிச் சூளையில் போடப்படுவதற்கு தங்களை ஒப்புக்கொடுத்தார்கள் காரணம், அது அவர்கள் கர்த்தர் மீது கொண்ட நம்பிக்கை. நாங்கள் ஆராதிக்கிற எங்கள் தேவன் எங்களைத் தப்புவிக்க வல்லவராயிருக்கிறார்; அவர் எரிகிற அக்கினிச்சூளைக்கும், ராஜாவாகிய உம்முடைய கைக்கும் நீங்கலாக்கி விடுவிப்பார். விடுவிக்காமற்போனாலும், நாங்கள் உம்முடைய தேவர்களுக்கு ஆராதனை செய்வதுமில்லை, நீர் நிறுத்தின பொற்சிலையைப் பணிந்துகொள்வதுமில்லை என்கிறது ராஜாவாகிய உமக்குத் தெரிந்திருக்கக்கடவது என்றார்கள். தானியேல் : 3 : 17 -18. இது போல் ஏராளமான வேதாகம புருஷர்கள் தங்கள் நம்பிக்கையின் அளவை, அவர்கள் கொண்ட உறுதியை வெளிப்படுத்தி இருக்கிறார்கள். ஆகவே அவர்கள் எல்லாரும் இன்றளவும் நம் அனைவரின் இதயங்களில் வாழ்ந்துக்கொண்டு இருக்கிறார்கள். நாமும் நாம் கொண்ட நம்பிக்கையை மறுபரிசோதனை செய்வது முக்கியம்.

நமது நம்பிக்கை யார் மீது? :யாதொருவன் என்னிடத்தில் வந்து, தன் தகப்பனையும் தாயையும் மனைவியையும் பிள்ளைகளையும் சகோதரனையும் சகோதரிகளையும், தன் ஜீவனையும் வெறுக்காவிட்டால் எனக்குச் சீஷனாயிருக்கமாட்டான். லூக்கா : 14 : 26. மேற் சொன்ன வசனத்தை ஒரு உண்மை சம்பவத்தால் புரிந்துக்கொள்ளலாம். ஜான் ஜெடி என்னும் ஒரு போதகர் ஸ்காட்லாண்டில் பிறந்து ஊழியம் செய்து வருகிறார். அத்தருணத்தில் அவருக்கு தென்கடல் பகுதியில் இருந்த தீவு மக்கள் மீது பாரம் ஏற்பட்டு, அவர்களுக்காக தேவனிடத்தில் ஜெபம் செய்து வந்தார். அந்த தீவு மக்கள் கர்த்தரை அறிந்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று அதிகமாக தேவனிடத்தில் போராடி ஜெபம் செய்து வந்தார். அந்தப் பகுதி மக்களுக்கு சத்தியத்தை சொல்ல தேவன் ஜான் ஜெடி அவர்களையே அனுப்பினார். ஜான் ஜெடி அவர்களும் தேவனின் அழைப்பிற்கு இணங்கி கப்பல் பிரயாணம் மேற்கொண்டார். ஜான் ஜெடி எனும் போதகர் ஒருவர் மிஷினெரியாக கப்பலில் பயணிக்கிறார் என்ற தகவல் கப்பல் மாலுமிக்கு தெரிவிக்கப்பட்டது. அவரும் மிகுந்த மகிழ்ச்சியோடு ஜான் ஜெடியை சந்தித்து அளவளாவினார். அவருடைய ஊழிய பாரம், எந்தப்பகுதிக்கு மிஷினரியாக பயணிக்கிறார் போன்ற விவரங்களை தெரிந்துக்கொண்டார். ஆனால் அத்தீவு மக்களைக் குறித்து மாலுமி ஏற்கெனவே அறிந்திருந்த படியினால் தனது அபிப்பிராயத்தை தெரிவித்து அப்பகுதிக்கு செல்வதை தவிர்க்கும்படி கேட்டுக்கொண்டார். அவர்கள் நர மாமீசம் உண்ணுபவர்கள், மிகவும் முரட்டு தன்மை கொண்டவர்கள், ஆகவே அவருடைய உயிருக்கே ஆபத்தாக முடியும். எனவே பயணத்தை ரத்து செய்யும்படி கேட்டுக்கொண்டார். ஆனால் ஜான் ஜெடியோ அவர் முன் வைத்த காலை பின் வைக்க முடியாது என்று தீர்க்க மாக தெரிவித்துவிட்டார். மாலுமிக்கு ஜான் ஜெடியின் ஏற்க முடியவில்லை, அதே வேளையில் தடுக்கவும் முடியவில்லை. இந்நிலையில் மாலுமி ஜான் ஜெடிக்கு யோசனை ஒன்றை தெரிவித்தார். அதாவது தனது பணியாளர்கள் மற்றும் பயணிகளின் பாதுகாப்பிற்காக வைத்திருக்கும் பாதுகாப்பு படகுகளிருந்து ஒன்றை தருவதாகவும், அதைக்கொண்டு தன்னுயிருக்கு அச்சுறுத்தலோ ஆபத்தோ நேரும் தருவாயில் அந்தப்படகு அவருக்கு பேருதவியாய் இருக்கும். அதேனென்றால் அவர் தப்பிக்க வேண்டுமென்று நினைத்தால் கூட அவரை காப்பாற்ற எந்த ஒரு படகோ, கப்பலோ அந்தப்பகுதியில் காணப்படாது என்று கூறி தன்னுடைய பாதுகாப்பு படகில் ஒன்றை கொடுத்தார். ஜான் ஜெடியும் பாதுகாப்பு படகை ( Safety Boat ) பெற்றுக்கொண்டு தான் போகவேண்டிய தீவிற்கு போய் சேர்ந்தார். தீவில் சேர்ந்ததும் கப்பல் மாலுமி தன்னுடைய பாதுகாப்பிற்காக கொடுத்த பாதுகாப்புப் படகை ஒரு மறைவான இடத்தில் காட்டி பாதுகாப்பாக வைத்தார்.

பிறகு தனது மிஷினரி பணிக்கான ஆயத்தங்களில் ஈடுப்பட தொடங்கினார், நாட்கள் பல உருளத் தொடங்கியது மாதங்கள் பல கடந்தது. ஒரு முன்னேற்றமும் நிகழவில்லை, தான் அந்த தீவிற்கு வந்த நோக்கத்தின் பணி எதுவும் துவங்கியப்பாடில்லை, வெறுமனே மாதங்கள் பல கடந்தது தான் மிச்சம். ஆறு மாதங்கள், எட்டு மாதங்கள் உருண்டோடிவிட்டது, ஜெபம் மட்டுமே செய்துக்கொண்டிருக்கிறார். ஒரு நாள் தேவனிடத்தில் மிகுந்த வேதனையோடு ஜெபித்தார் ஜான் ஜெடி, உம்மை நம்பித்தான் இந்த தீவிற்கு வந்தேன். நீர் சொல்லித்தான் இந்த தீவில் அடியெடுத்து வைத்தேன். ஒரு ஆத்துமாவையும் ஆதாயப்படுத்த எனக்கு எந்த முகாந்தாரமும் கிட்டவில்லை என்று கண்ணீரோடு வேண்டுதல் செய்தார். மிஷினரி பணி என்பது சாதாரணமானது அல்ல. முதலில் மக்களை சந்திக்கவேண்டும், அவர்கள் நம்பிக்கைக்கு பாத்திரவானாக மாறவேண்டும். அவர்கள் உணர்வுகளை புரிந்துக் கொள்ளவேண்டும். அவர்கள் தேவைகளை அறிந்துக் கொள்ளவேண்டும். அதற்கு அவர்கள் மொழியை முதலில் அறியவேண்டும். அப்பொழுது தான் மிஷினரியின் முதல் அத்தியாயம் துவங்கியதாக அர்த்தமாகும். ஆனால் ஜான் ஜெடிக்கோ அதற்கான அறிகுறிகள் எதுவும் தென்படவேயில்லை. தன மீதே அவருக்கு வெறுப்புத் தட்டியது, கண்ணீரோடு தேவனுடைய பாதத்தை இருகப்பிடித்தார். தேவன் ஜான் ஜெடியோடு பேசினார். கர்த்தர் ஜான் ஜெடியிடம் கேட்டார், நீ என்னை நம்புகிறாயா? அல்லது படகை நம்புகிறாயா என்றார். உண்மையில் அந்தப்படகை போய் பாதுகாப்பாக கட்டி வைத்ததோடு சரி, ஜான் ஜெடி அதை மறந்தே விட்டார். ஜான் ஜெடி சொன்னார், ஆண்டவரே நான் உம்மை தான் நம்பியிருக்கிறேன், நான் யாரையும் நம்பி இங்கே வரவில்லை. அப்பொழுது கர்த்தர் சொன்னார், போய் அந்த படகை கழட்டி விடு. இவர் உடனே ஓடிப்போய் அந்த படகை அவிழ்த்து விட்டார். நீராயூத பாணியாக ஆண்டவர் மீது மட்டுமே நம்பிக்கை வைத்தவராக நின்றார். நாட்கள் நகர்ந்தது, காலம் கனிந்தது. மிஷினரிப் பணியும் துவங்கியது. அத் தீவின் மக்களோடு தொடர்பு ஏற்பட்டது, அவர்கள் மொழியை கற்றுக்கொண்டார். அவர்களுக்குள் தேவ அன்பை விதைத்தார். அவர்களுக்குள் இருந்து ஊழியர்களை எழுப்பினார். அத் தீவு முழுவது வாழும் மக்கள் அனைவரும் கிறிஸ்துவை அறிந்தவர்களாக மாறினார்கள். ஜான் ஜெடி அவர்களின் இறுதி நாட்களும் வந்தது, அதே தீவில் மரித்தார். ஜான் ஜெடியை அத்தீவின் மக்கள் அப்பகுதியிலேயே அவரை நல்லடக்கம் செய்தார்கள். அவர் கல்லறையில் இப்படி ஒரு வாசகம் இன்றும் இருக்கிறது. ‘1848 ம் ஆண்டு ஜான் ஜெடி அவர்கள் இந்தத் தீவிற்கு வந்தப்போது ஒருவனும் கிறிஸ்துவை அறிந்தவன் இல்லை. ஆனால் 24 ஆண்டு கழித்து 1872 ம் ஆண்டு ஜான் ஜெடி இம் மண்ணை விட்டு மறைந்தப்போது இத்தீவில் கிறிஸ்துவை அறியாதவன் ஒருவனுமில்லை’ இந்தியாவில் கொரோனா என்ற கொள்ளை நோய் வந்தப்போது முதலாம் அலையின் போது இருந்த பதட்டம் இரண்டாம் அலைக்குப்பின் மறந்து விட்டது, காரணம் தடுப்பூசி. முதலில் ஒரு டோஸ் போடச் சொன்னார்கள், பிறகு இரண்டாம் தவணை. அதன் பின் பூஸ்டர் டோஸ் போட்டுக்கொள்ளவேண்டும் என்று சொன்னார்கள், போட்டுக்கொண்டோம். இப்போது தொடர்ந்து ஆறு மாதத்திற்கு ஒரு முறை தடுப்பூசி போட்டுக்கொண்டே இருக்கவேண்டும் என்றும் சொல்லுகிறார்கள். ஆனால் சைனாவில் மூன்று முறை தடுப்பூசி செலுத்தியவர்களுக்கும் கொரோனா தொற்று பரவியிருக்கிறது என்பது செய்தி. இன்றைக்கு திருச்சபை ஆராதனையில் கலந்துக் கொள்பவர்களின் எண்ணிக்கையில் கணிசமான அளவு அதாவது சுமார் 20%லிருந்து 30%வரை குறைந்து காணப்படுவதை பெரும்பாலும் எல்லாச் சபையிலும் காணமுடியும் என்பது ஒரு வருத்தமான செய்தியாகும்.

கிறிஸ்தவத்திற்குள் ஏற்றத் தாழ்வு : நீங்களெல்லாரும் கிறிஸ்து இயேசுவைப் பற்றும் விசுவாசத்தினால் தேவனுடைய புத்திரராயிருக்கிறீர்களே. ஏனெனில், உங்களில் கிறிஸ்துவுக் குள்ளாக ஞானஸ்நானம் பெற்றவர்கள் எத்தனை பேரோ, அத்தனை பேரும் கிறிஸ்துவைத் தரித்துக் கொண்டீர்களே. யூதனென்றும் கிரேக்கனென்றுமில்லை, அடிமையென்றும் சுயாதீனனென்றுமில்லை, ஆணென்றும் பெண்ணென்றுமில்லை; நீங்களெல்லாரும் கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் ஒன்றாயிருக்கிறீர்கள். நீங்கள் கிறிஸ்துவினுடையவர்களானால், ஆபிரகாமின் சந்ததியாராயும், வாக்குத்தத்தத்தின் படியே சுதந்தரராயுமிருக்கிறீர்கள். கலாத்தியர் : 3 : 26 – 29. கிறிஸ்துவத்தில் பேதம் என்பது அறவே இல்லை, ஆனால் கிறிஸ்தவம் அப்படி தான் இருக்கிறதா? ஜாதி, அந்தஸ்து போன்ற காரணியால் கிறிஸ்தவம் பிளவு பட்டு இருக்கிறது. இயேசு கிறிஸ்துவின் போதனைக்கும் நம்முடைய வாழ்க்கைக்கும் சம்பந்தமே இல்லாத அளவில் நம்முடைய வாழ்க்கை முறை அமைந்திருக்கிறது. இயேசு கிறிஸ்துவை பிரதிபலிக்கும் நிலையில் கிறிஸ்தவர்கள் இல்லை என்பது தான் நிதர்சனமான உண்மையாகும். இன்றைக்கு கிறிஸ்தவத்தில் ஏராளமான பிரிவுகள் அந்த பிரிவுகளுக்கு ஏற்ப ஆலயங்கள், ஜாதிக்கு ஏற்ப கோட்பாடுகள், வழிப்பாட்டு முறைகள். வசதிபடைத்தவர்க்கு ஒரு சட்டம், வசதி குறைந்தவர்க்கு வேறு, அதிகார வர்க்கம் என்றால் சபை சட்ட திட்டங்களுக்கு வேலையே இல்லை. இந்திய அரசியலமைப்பு சட்ட மேதை பி.ஆர். அம்பேத்கர் அவர்கள் 1956ல் சுமார் ஆறு இலட்சம் மக்களோடு இரண்டு தவணையாக புத்த சமயத்தை தழுவினார் என்பது வரலாறு. ஆனால் அவர் ஏன் கிறிஸ்துவத்திற்கு வரவில்லை. இயேசு கிறிஸ்து எல்லோருக்காகவும் இந்த பூமியில் அவதரித்தார். எல்லோரையும் மீட்கவே ஈனச் சிலுவையில் தம் தூய இரத்தத்தை சிந்தி மரித்தார். அவர் பரமேரும் முன் தம்முடைய சிஷர்களுக்கு சொன்னது, அப்பொழுது இயேசு சமீபத்தில் வந்து, அவர்களை நோக்கி: வானத்திலும் பூமியிலும் சகல அதிகாரமும் எனக்குக் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஆகையால், நீங்கள் புறப்பட்டுப்போய், சகல ஜாதிகளையும் சீஷராக்கி, பிதா குமாரன் பரிசுத்த ஆவியின் நாமத்திலே அவர்களுக்கு ஞானஸ்நானங்கொடுத்து, நான் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்ட யாவையும் அவர்கள் கைக்கொள்ளும்படி அவர்களுக்கு உபதேசம் பண்ணுங்கள்; இதோ, உலகத்தின் முடிவுபரியந்தம் சகல நாட்களிலும் நான் உங்களுடனேகூட இருக்கிறேன் என்றார். ஆமென். மத்தேயு : 28 : 18 – 20.

இயேசு கிறிஸ்துவை முதன்மைப் படுத்துவதில் : இயேசு கிறிஸ்துவை முதன்மைப் படுத்துவதில் கிறிஸ்துவர்களுக்கு நாட்டம் குறைந்து வருகிறது. கர்த்தருடைய வேலையை அசதியாய்ச் செய்கிறவன் சபிக்கப்பட்டவன்; இரத்தம் சிந்தாதபடிக்குத் தன் பட்டயத்தை அடக்கிக்கொள்ளுகிறவன் சபிக்கப்பட்டவன். எரேமியா : 48 : 10. முன்பெல்லாம் குடும்ப ஜெபங்கள் குடுங்கங்களில் தவறாமல் நடைப்பெறும். ஆலயம் செல்வதில் கிறிஸ்தவர்கள் தவற மாட்டார்கள். அதிலும் குடும்பமாக ஆலயம் செல்வதை வழக்கமாக கொண்டிருந்தார்கள். மகிழ்ச்சியோடே கர்த்தருக்கு ஆராதனை செய்து, ஆனந்த சத்தத்தோடே அவர் சந்நிதி முன் வாருங்கள். அவர் வாசல்களில் துதியோடும், அவர் பிராகாரங்களில் புகழ்ச்சியோடும் பிரவேசித்து, அவரைத் துதித்து, அவருடைய நாமத்தை ஸ்தோத்திரியுங்கள். சங்கீதம் : 100 : 2, 4. பிள்ளைகள் ஓய்வு நாள் பாடசாலை வகுப்புகள் செல்வது அந்தகாலத்தில் கட்டாயம். பிள்ளைகள் ஓய்வு நாள் பாடசாலை வகுப்பில் கற்றுக்கொண்டதை ஒப்பிக்கவேண்டும். அப்பொழுது தான் ஆகாரம் என்ற கட்டுபாடுகள் குடும்பத்தில் அதிகம். வேதத்தை தியானிப்பது, வசனங்களை ஒப்பிப்பது என்பதெல்லாம் அன்றாட வழக்கத்தில் ஒன்றாக பின்னிப்பிணைந்திருந்த காலம் அது. அப்போதெல்லாம் குடும்பத்தில் இருந்த வயதான தாயோ, தகப்பனோ அல்லது இருவருமோ எப்போதும் வேதத்தை வாசிக்கிறவர்களாக இருப்பார்கள். பெரும்பாலான கிறிஸ்தவ குடும்பத்தைச் சார்ந்தவர்கள் கல்வித்துறையில் ஆசிரியர்களாக இருப்பார்கள் அல்லது மருத்துவத் துறையில் பணியாற்றுகிறவர்களாக இருப்பார்கள். காவல் துறை போன்ற சீருடை பணியாளர்களாக உயர்பதவியில் இருப்பவர்களும் உண்டு. உண்மை, நேர்மை, பணியில் கடமை தவறாமை போன்ற பண்புகளோடு பணியாற்று கிறவர்களாக இருப்பார்கள். துன்மார்க்கருடைய ஆலோசனையில் நடவாமலும், பாவிகளுடைய வழியில் நில்லாமலும், பரியாசக்காரர் உட்காரும் இடத்தில் உட்காராமலும், கர்த்தருடைய வேதத்தில் பிரியமாயிருந்து, இரவும் பகலும் அவருடைய வேதத்தில் தியானமாயிருக்கிற மனுஷன் பாக்கியவான். அவன் நீர்க்கால்களின் ஓரமாய் நடப்பட்டு, தன் காலத்தில் தன் கனியைத் தந்து, இலையுதிராதிருக்கிற மரத்தைப்போலிருப்பான்; அவன் செய்வதெல்லாம் வாய்க்கும். சங்கீதம் : 1 : 1 – 3. பெரும்பாலான கிறிஸ்தவர்கள் சண்டை சச்சரவுக்கு போகமாட்டார்கள். தங்கள் உண்டு தங்கள் பணி உண்டு என்று இருப்பார்கள். அன்றைய ஆலயங்களில் ஆராதனைகள் மிக கண்ணியத்தோடு நடத்தப்பட்டன. தேர்தல், ஆலய கணக்கு வழக்குகள் போன்ற நிர்வாகம் சார்ந்த நிகழ்வுகள் அனைத்தும் வெளிப்படை தன்மையுடன் ஒழுக்கமாக நடந்தது. ஆனால் இவை அனைத்தும் வழக்கத்தில் இல்லை. எல்லாம் அபூர்வமாக மாறிவிட்டது. சத்தியத்திற்கு மதிப்பு இல்லை. மாய்மாலங்கள் பெருகிவிட்டது. உண்மை என்றால் விலை என்ன என்று கேட்கும் காலம் இது. அன்றைய மக்கள் சத்தியத்திற்கு செவிகொடுத்தார்கள். ஆனால் இன்றைய மக்களோ சத்தியத்தை அலட்சியப்படுத்துகிறார்கள்.

ஆகவே உதாரணமாக கொடுக்கப்பட்டிருக்கிற இந்த ஏழு காரியங்கள் மட்டுமல்ல, இது போல் என்னும் ஏராளமான காரியங்களினால் நாம் தேவனுடைய வார்த்தையாகிய அவருடைய கட்டளைகளுக்கும், பிரமாணங்களுக்கும், நீதி நியமங்களுக்கும் விரோதமாக செயல் பட்டுக்கொண்டிருக்கிறோம். ஆகவே, மனந்திரும்புதலுக்கு ஏற்ற கனிகளைக் கொடுங்கள்; ஆபிரகாம் எங்களுக்குத் தகப்பன் என்று உங்களுக்குள்ளே சொல்லத்தொடங்காதிருங்கள்; தேவன் இந்தக் கல்லுகளினாலே ஆபிரகாமுக்குப் பிள்ளைகளை உண்டுபண்ண வல்லவராயிருக்கிறார் என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன். இப்பொழுதே கோடரியானது மரங்களின் வேர் அருகே வைத்திருக்கிறது; ஆகையால் நல்ல கனிகொடாத மரமெல்லாம் வெட்டுண்டு அக்கினியிலே போடப்படும் என்றான். லூக்கா : 3 : 8 – 9. ஆமென்.

சுவி. பாபு T தாமஸ், இராணிப்பேட்டை.

Evg.Babu T Thomas, Our Shepherd’s Voice Foundation, Ranipet – 632 401 Ranipet District, Tamil Nadu, South India https://ourshepherdsvoice.wixiste.com/mysite